تا تو نیستی،
زنده ام،
اما بی زندگی...
لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ فی کَبَد...4 بلد
بی تردید ما انسان را در رنج و مشقّت آفریده ایم...
کامش توأم با ناکامی و لذایذش همراه با تلخی است...
پس چون ما انسان را در رنج آفریدیم؛ زندگی او پر از رنج هاست...
حتی دوست داشتن هایش هم رنج است...
و بودن؛ همه رنج است و رنج هم؛ سر آغاز بودن انسان...
ترنج زندگی من!
تُو، رَنــــجی ...
نقطه.
منوی بلاگ
طبقه بندی موضوعی
-
تُو نگاره...
(۱۵۲) -
رَنــــج نگاره...
(۱۰۶)
بایگانی
- تیر ۱۳۹۴ (۲)
- خرداد ۱۳۹۴ (۱)
- ارديبهشت ۱۳۹۴ (۵)
- فروردين ۱۳۹۴ (۲)
- اسفند ۱۳۹۳ (۸)
- بهمن ۱۳۹۳ (۶)
- دی ۱۳۹۳ (۸)
- آبان ۱۳۹۳ (۱۰)
- مهر ۱۳۹۳ (۳)
- شهریور ۱۳۹۳ (۱۰)
- مرداد ۱۳۹۳ (۱۷)
- تیر ۱۳۹۳ (۹)
- خرداد ۱۳۹۳ (۱۳)
- ارديبهشت ۱۳۹۳ (۱۱)
- فروردين ۱۳۹۳ (۳۵)
- اسفند ۱۳۹۲ (۳۴)
آخرین مطالب
- ۹۴/۰۴/۱۸بهانه ی اشک...
- ۹۴/۰۴/۱۸قابِ عکس...
- ۹۴/۰۳/۰۶آن سو،همه تو...
- ۹۴/۰۲/۰۵فریب...
- ۹۴/۰۲/۰۵بهشت ...
- ۹۴/۰۲/۰۲ریل تنهایی...
- ۹۴/۰۲/۰۲تارها...
- ۹۴/۰۲/۰۲تنها...
- ۹۴/۰۱/۲۰رنج ...
- ۹۴/۰۱/۱۲بهار بی تویی...
پیوندها
تُو، رَنــــج...
صبــــــر که تمام شود،فـــــــــرج میرســد ...صبر؛یعنی نمی خواهمت...
با تو نبودن...
تو را ندیدن...
حاصلِ تو را، نخواستن است...
این روزها،
دلتنگم، برای تو...
حتی
برای ثانیه ای از زمان
که صرفش کنم،
برای نوشتن از دوست داشتن تو...