جان من...

یک وقت هایی آن بالا که هستی

و شاید همین پایین کنارِ من،

وقتی می گویم:

جانِ من

فقط بگو:

جانم...

باور کن آن دم، جان می دهم...

جام اشک...

نا آرام که باشی جایت در چشمان است...

این است رازِ باران چشم هایم!

از وقتی آرامشت نیست؛

شده اند دو جفت،

جام اشک!

قطره ...

از وقتی رفته ای،

تکثیر شده ای در نگاهم...

قطره قطره...

اشک نگاره...

می ایستی،

ذل می زنم به چشمانت!

در قاب چشم توام، بی آنکه بخواهی ام...

برخلاف چشم!...

بی تو، در دلم "شوری" نیست،

برخلاف چشم هایم!

خیال انگیز...

خیال میکنم،

هنوز

در خیال منی!

وه، چه خیال انگیز است !

حتی در خیال تو بودن...

گاهی...

حسرت کشیدن بلد نیستم!

و نبودنت، همیشه حسرت است...
بیا برای خاطر دلم،
گاهی اندکی بمان!

شاید...

بمانی،

می تپد...

بروی،

می ایستاد...

شاید این قلب را،فقط برای بودن تو آفریده اند...

بیقرار تو...

قلب سرخم؛

چون ماهی کوچکی در تُنگ شکسته اسیر است

و در آرزوی رسیدن به اقیانوس لایناهی تو بی قرار...

در فراز...

سراسر نشیب است و فراز...

این پایین که منم!

آن بالا که تویی...

 از این مسافتی که من می بینم

هیچوقت نمی رسم به تو...