برای هر غروب که بی تو تمام میشود،
هزار واژه کنار گذاشته‌ام...
بگذار دوباره بببینمت...
لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ فی کَبَد...4 بلد
بی تردید ما انسان را در رنج و مشقّت آفریده ایم...
کامش توأم با ناکامی و لذایذش همراه با تلخی است...
پس چون ما انسان را در رنج آفریدیم؛ زندگی او پر از رنج هاست...
حتی دوست داشتن هایش هم رنج است...
و بودن؛ همه رنج است و رنج هم؛ سر آغاز بودن انسان...
ترنج زندگی من!
تُو، رَنــــجی ...
نقطه.
منوی بلاگ
طبقه بندی موضوعی
-
تُو نگاره...
(۱۵۲) -
رَنــــج نگاره...
(۱۰۶)
بایگانی
- تیر ۱۳۹۴ (۲)
- خرداد ۱۳۹۴ (۱)
- ارديبهشت ۱۳۹۴ (۵)
- فروردين ۱۳۹۴ (۲)
- اسفند ۱۳۹۳ (۸)
- بهمن ۱۳۹۳ (۶)
- دی ۱۳۹۳ (۸)
- آبان ۱۳۹۳ (۱۰)
- مهر ۱۳۹۳ (۳)
- شهریور ۱۳۹۳ (۱۰)
- مرداد ۱۳۹۳ (۱۷)
- تیر ۱۳۹۳ (۹)
- خرداد ۱۳۹۳ (۱۳)
- ارديبهشت ۱۳۹۳ (۱۱)
- فروردين ۱۳۹۳ (۳۵)
- اسفند ۱۳۹۲ (۳۴)
آخرین مطالب
- ۹۴/۰۴/۱۸بهانه ی اشک...
- ۹۴/۰۴/۱۸قابِ عکس...
- ۹۴/۰۳/۰۶آن سو،همه تو...
- ۹۴/۰۲/۰۵فریب...
- ۹۴/۰۲/۰۵بهشت ...
- ۹۴/۰۲/۰۲ریل تنهایی...
- ۹۴/۰۲/۰۲تارها...
- ۹۴/۰۲/۰۲تنها...
- ۹۴/۰۱/۲۰رنج ...
- ۹۴/۰۱/۱۲بهار بی تویی...
پیوندها
تُو، رَنــــج...
صبــــــر که تمام شود،فـــــــــرج میرســد ...صبر؛یعنی نمی خواهمت...
احوال روزگاری خوب است که تو را دارد...
و از آن خوبتر
حالِ کسی که تو را دارد!